Οι Συνοικίες της Θήβας

Συνοικισμός Παλαιός & Νέος

Ανατολικά του λόφου του Aμφείου απλώνεται η συνοικία του Παλαιού και Nέου Συνοικισμού. Ο παλαιός Συνοικισμός με 300 περίπου κατοικίες των δύο δωματίων, στριμωγμένες σε ελάχιστο χώρο, στέγασε τους διωχθέντες Μικρασιάτες το 1922. Σήμερα είναι σχεδόν εγκαταλελειμμένος από το προσφυγικό στοιχείο. Προς το Σιδηροδρομικό Σταθμό και την Αγία Παρασκευή υπάρχουν τα νεώτερα σπίτια όσων ορθοπόδησαν, αποκτώντας ξανά περιουσίες. Στο κέντρο του συνοικισμού και πάνω από την κεντρική πλατεία βρίσκεται ο ναός, που είναι αφιερωμένος στους ισαποστόλους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη. H εκκλησία είναι βασιλικού ρυθμού, με καμπαναριό και άλλους βοηθητικούς χώρους. Στον αύλειο χώρο της υπάρχει μνημείο αφιερωμένο στους νεκρούς του διωγμού.

Κοντά στο Σιδηροδρομικό Σταθμό βρίσκεται η μικρή εκκλησία της Aγίας Παρασκευής, που ήταν παλαιό νεκροταφείο. Σήμερα είναι αναπαλαιωμένη και διαμορφωμένος ο αύλειος χώρος της. Στη συμβολή του Παλαιού και Νέου Συνοικισμού της πόλης, κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό, βρέθηκε τμήμα του θεάτρου του Σύλλα, το οποίο λέγεται ότι ανήγειρε ο ίδιος, από το υλικό του θεάτρου του Διονύσου που ο ίδιος προηγουμένως είχε καταστρέψει. Τα ειδώλια του θεάτρου είχαν προ πολλού κλαπεί καθώς στη Θήβα υπήρχε έλλειψη πέτρας. Ο Κεραμόπουλος βρήκε ένα μόνο από τα ειδώλια του θεάτρου που σώθηκε καθώς είχε μεταφερθεί αλλού. Κινητά ευρήματα δεν ανακαλύφθηκαν. Το τμήμα του περιβόλου που βρέθηκε, αποτελείται από τέσσερις σειρές πώρινων δομών καλής επεξεργασίας και εσωτερικώς φέρει πυκνή σειρά αντηρίδων.

Συνοικία Kοντίτο
Ανατολικά της συνοικίας των Αγίων Θεοδώρων εφάπτεται η νέα συνοικία του "Kοντίτο". Είναι μια όμορφη συνοικία με νέα κτίσματα, που κατασκευάστηκαν τα τελευταία χρόνια για να φιλοξενήσουν επιπλέον πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Στο κέντρο της συνοικίας δεσπόζει ο ναός που είναι αφιερωμένος στους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο.Τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι κάτοικοι της Θήβας αποφασίζουν να κατοικήσουν στην συγκεκριμένη συνοικία αφού είναι μια από τις πιο ήσυχες και όμορφες συνοικίες της πόλης των Θηβών.

Συνοικία Τάχι
Ακολουθώντας την οδό Λοξής Φάλαγγος, συναντά κανείς τον ανισόπεδο κόμβο του Εθνικού Γυμναστηρίου. Από εκεί ξεκινά η συνοικία του Ταχίου. Είναι μια αναπτυσσόμενη περιοχή με πολλές νέες οικοδομές αλλά και το συγκρότημα των εργατικών κατοικιών της πόλης. Στο κέντρο της συνοικίας επί του κεντρικού δρόμου (Σεφέρη) που την διασχίζει, βρίσκεται ο ενοριακός ναός που είναι αφιερωμένος στην μνήμη του Αγίου Νικολάου του νέου, όπου φυλάσσεται τμήμα από το λείψανο του θαυματουργού Οσιομάρτυρα, που εορτάζεται στις 9 Μαΐου. Η εκκλησία είναι τρίκλιτη Βασιλική, με ενσωματωμένα τα παρεκκλήσια των Βοιωτών αγίων (Μεγάλη Τεσσαρακοστή) και του Αγ. Εφραίμ (3 Ιανουαρίου), ενώ στο προαύλιο του Ναού υπάρχει το "προσκύνημα του Γολγοθά", όπου ο Εσταυρωμένος δίνει τα μηνύματα της θυσίας Του. Η Ενορία έχει έντονη λειτουργική ζωή με πλούσιο Ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό έργο.

Συνοικία Αγίων Θεοδώρων
Όποιος έρχεται από Αθήνα (νέα Εθνική οδός) ή από Χαλκίδα συναντά πρώτα τη συνοικία των Αγίων Θεοδώρων, όπου δεσπόζει κοντά στην κεντρική πλατεία ο ομώνυμος ναός. Είναι βυζαντινού ρυθμού, μεγαλοπρεπής με μαρμάρινα υποστηρίγματα. O ναός κτίστηκε πρόσφατα και αντικατέστησε παλαιότατο του 1842. Στο κάτω μέρος του ναού υπάρχει κατακόμβη πρωτοχριστιανικών χρόνων που μετασκευάστηκε στους βυζαντινούς χρόνους σε ναό.
Αριστερά του δρόμου βρίσκεται η Οιδιπόδεια κρήνη, στην πλατεία της συνοικίας. Σήμερα υπάρχει η νεότερη κρηνική κατασκευή που έγινε στα 1902. Το νερό έφτανε στην κρήνη από την πηγή μέσω υπόγειας γαλαρίας. Ήταν άφθονο, όχι μόνο κατά την αρχαιότητα, αλλά και στα μεσαιωνικά και νεώτερα χρόνια. Τα τελευταία χρόνια κινούσε τον τροχό νερόμυλου, ερείπια του οποίου υπάρχουν μέχρι τις μέρες μας. Σήμερα το νερό χρησιμοποιείται για την ύδρευση και η κρήνη είναι χωρίς νερό.

Συνοικία Πυρί
Μετά το Μουσείο βρίσκεται το πνευματικό κέντρο του Δήμου, πίσω από το οποίο βρίσκεται ο λόφος του Aμφείου, με τους τάφους του Ζήθου και του Αμφίωνος. Από αυτό το σημείο αρχίζει η συνοικία του Πυρίου. O κεντρικός δρόμος της συνοικίας οδός Αγίου Αθανασίου αποτελεί την έξοδο της πόλης προς τη Λιβαδειά, την Αλίαρτο, Ορχομενό, Χαιρώνεια, Δελφούς κλπ. Επί της Αγίου Αθανασίου βρίσκεται ο διώροφος ναός των Αγίων Πάντων (άνω όροφος) και Αγίου Αθανασίου (κάτω όροφος) που εξυπηρετεί τις ανάγκες των πιστών του παλαιού και νέου ημερολογίου αντίστοιχα. Μετά την κεντρική πλατεία της συνοικίας συναντάμε τη μεγαλόπρεπη εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, βυζαντινού ρυθμού, που κτίστηκε το 1950. Ακολουθούν τα κτίρια που εξυπηρετούν όλες τις εκπαιδευτικές ανάγκες της συνοικίας, το 4ο Δημοτικό Σχολείο και 3ο Λύκειο, και στη συνέχεια το νεόδμητο Γηροκομείο που ανοικοδομήθηκε από την ενορία του Αγίου Αθανασίου.